Pulmološki pregled obavlja lekar specijalista interne medicine i subspecijalista pulmologije.
Pulmološki pregled obuhvata:
- Anamnezu – uzimanje podataka o postojećim tegobama i smetnjama
- Ličnu i porodičnu anamnezu- podatke o prethodnim i sadašnjim drugim bolestima od značaja, alergijama ,lekovima koje pacijent uzima i bolestima kod krvnih srodnika
- Auskultacija -slušanje disajnog tona sa aparatom koji se zove stetoskop
- Perkusija-kuckanje po grudnom košu i donošenja zaključka na osnovu kvaliteta zvuka koje to kuckanje proizvodi
- Ukoliko je neophodno u okviru pregleda može da se uradi i spirometrija kojom se procenjuju parametri ventilacije pluća kao što je npr. vitalni kapacitet kao i saturacija krvi kiseonikom
U najvećem broju slučajeva gore pomenuto je dovoljno za postavljanje dijagnoze i određivanje terapije.
Ipak često postoji potreba za dopunskom dijagnostikom kao što je:
- standardni rentgenski snimak pluća
- kompjuterizovana tomografija
- angiografija
- scintigrafija pluća
- bronhoskopija i druge biohemijske, bakteriološke i virusološke metode
Pobrojane dijagnostičke metode su put do precizne dijagnoze koja je apsolutni uslov za odabir uspešne terapije koja će dovesti do izlečenja.
Kada se treba obratiti pulmologu?
Pulmologu se obraćaju pacijenti sa akutnim ili hroničnim simptomima respiratornog trakta.
Najčesće je to kašalj koji može biti suv, iritirajući tzv. neproduktivan ili kašalj praćen sa iskašljavanjem sadržaja iz pluća, tzv. produktivan. Podaci o kvalitetu ispljuvka odnosno boja i konzistencija su od velikog dijagnostičkog značaja. Kašljanje sa iskašljavanjem se javlja u nizu bolesti pluća, a najčešće su aktune respiratorne infekcije.
Vrlo prisutne tzv. opstruktivne bolesti pluća u koje spada i hronični bronhitis najčešće su posledice pušenja cigareta, aerozagađenja ili rada i boravka u prašnjavim prostorima.
Kod alergijskih bronhitisa u koje spada i plućna astma karakteristična je i sezonska pojava bolesti, i to u periodima cvetanja alergogenih biljaka (ambrozija i sl.).
Bol probadajućeg karaktera koji se pojačava pri udahu je karakterističan za upale pluća i plućne maramice.
Povišena telesna temparatura je čest simptom kod bolesti respiratornih organa.
Do 38°C temparature su subfebrilne i karakteristične za virusne infekcije koje uglavnom zahvataju sluzokožu.
Mnogo više zabrinjavaju visoke temparature koje prelaze 39-40°C pogotovo ako su praćene groznicom i pogoršanim opštim stanjem pacijenta.
Visoke temparature od samog početka sugerišu postojanje upalnih bolesti pluća koje mogu biti opasne i zahtevaju brzu intervenciju.